Son Saniye

Yeniden merhabalar. Bugün daha en baştan sizden özür dilemek istiyorum.Yazımın çok kısa olacağını düşündüğümden dolayı. Zira, bugün yaşadığım talihsizlikler an itibariyle etkisini arttırarak devam ediyor. Size şöyle ifade edeyim, dün gece ( aslında bugün oluyor hatta ) ödev yoğunluğundan dolayı yatağa girişim saat 1'i bulmuştu. Bu sebeple, blog yazma işini öğle teneffüsüne bırakmam gerekti. Birtakım teknik sebeplerden dolayı, blog hesabıma sadece bilgisayarlardan erişebiliyorum. Şanslıyım ki, okulun kütüphanesinde bunlardan bolca var. Ancak Murphy Kanunları her zamanki gibi sinir bozucu bir şekilde devreye girdiler. Önce, yemekhane sırasında tahmin ettiğimden en az 10 dakika fazla zaman kaybettim, sıraya biz öğrencilerin tabiriyle ''kaynamaya'' çalışan 10. Sınıf arkadaşlarımız sağolsunlar. Yemekhaneden yemek yemeden çıktım. Blog yazmaya olabildiğince fazla zaman ayırmak istiyordum. Buna burada değinmek zorundayım: Kendimi sevgili arkadaşım Mehmet Köseoğlu ile yarattığımız hayali insan hız modlarından en hızlısı olan '' Sport Pro +'' moduna aldım. Koşaradım kütüphaneye ulaştım. Girince hemen bana en yakın bilgisayara yöneldim. Kütüphaneye girdiğimde saat tam 11:20 idi. Kendisi, bana yardımcı olmayı reddetti. Çok değerli 5 dakikamı çaldıktan sonra tabii.Bir başka bilgisayara geçtim. Bu açılıyordu. Bilgilerimi girip aç komutu verdikten hemen sonra güncellemeye başladı. Böylece başka bir bilgisayara yönelmek zorunda kalmış bulundum. Bu bilgisayar güncellemenin % 30'unu yapmıştı açtığımda. Bunu beklemeye karar verdim. Bloga nihayet başlayabildiğimde saat 11: 54'tü. Geçen yarım saati aşkın sürede sanıyorum ki hayatımda şu ana kadarki cinnet getirmeye en yaklaştığım anları yaşadım. Öyle ki içimdeki öfke bana adeta bilgisayarı camdan aşağı atmam için yalvarıyordu. Şu an saat tam 12:00. Yani, zilin çalmasına 2 dk var. Bense şu an buradan bloguma girebilecek küçük bir hikaye çıkarıp son saniyede kurtulabilmenin verdiği minicik rahatlamanın etkisi altına girmiş bulunmaktayım. Size iyi günler dilerim. Tam şu saniye zil çaldı çünkü.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tarihi Binasında Özgen Berkol Doğan Kütüphanesi

Resim
Merhabalar, bugün sırada bir kütüphane daha var size anlatmak istediğim, bir ziyarete değer olduğunu düşündüğüm. Kadıköy'de bulunan ve okulumuz İstanbul Saint-Joseph Lisesi'ne kelimenin tam anlamıyla "üç adım" mesafede olan Özgen Berkol Doğan Kütüphanesi, bilimkurgu yayınları üzerine yoğunlaşan bir arşive sahip olmakla birlikte bünyesinde edebiyat ve dil bilimi kitapları da bulunduruyor. Çok katlı, tarihi ve ahşaptan yapılma bir binayı kendine ev edinen bu kütüphanenin hikayesi, kanımca arşivindeki kitapların çoğundan daha ilgi çekici (ki düşünün, bir bilimkurgu kütüphanesinden bahsediyoruz, en ilgi çekici eserlerin verilmiş olduğu dal bu!). Söz konusu kütüphane, Türkiye'nin görmüş olduğu en genç ve en parlak bilim adamlarından birinin üzerine isimlendirilmiş. Öyle ki, kendisi CERN'e, tabiri caiz ise bilimin Kabe'sine gitmeye, orada eğitim görmeye hak kazanmıştı. Ancak oradaki eğitimini bitirme fırsatına hiç sahip olamadı. 2007 yılında Isparta Süleyman D
Devamı

İstanbul Boğazı Kıyısından Eleştirel Bir Yazı

Resim
Merhabalar herkese, bu yazımı size İstanbul Boğazı kıyısındaki bir apartmandan yazıyorum. Buraya misafirliğe geldim, ailemin Mersin'den eski arkadaşlarıyla bir buluşma bu, ayda bir dönüşümlü olarak "Ocakbaşı" adı altında yapılıyor. Her ay bir başka kişinin evinde toplanılıyor. Bu gruptaki insanlar yıllar önce Mersin'deki bir Rotary kulübünden arkadaşlar, yani çoğu. Açıkçası seneler geçtikçe sayı azaldı. Hala bu buluşmalara katılmayı çok seviyorum, ama eskiden aldığım zevki artık bulamıyorum, hiç yaşıtım ya da en azından 25 yaşının altında insan yok. Pardon, bir kişi var, o da 6 yaşında. Neyse, bu detayları yazıyı okuyan sizlerin atmosferi aşağı yukarı anlayabilmesi için verdim. Yazımı şu manzara üzerinden devam ettirmek istiyorum, onun insanın ağzını açık bırakacak derecedeki güzelliğinden bahsetmek istiyorum.                                                                                                       Tek kelimeyle nefes kesici, değil mi? Gerçekten öyle. Bö
Devamı

Milyonluk Arşiviyle Beyazıt Kütüphanesi, İstanbul'un Bilinmeyen Hazinesi

Yeniden merhaba! Artık bu bloğun oluşturulmasının asıl amacı olan kütüphane projesinin kütüphanelerle ilgili ilk yazısını yazmanın vakti geldi. Bu ilk yazım şu ana kadar gezdiğim dört kütüphaneden en beğendiğim hakkında olacak: "Beyazıt Kütüphanesi". Gezdiğim diğer kütüphaneler ise Kadıköy, Özgen Berkol Doğan ve Fransız Sarayı kütüphaneleri. Onların yazıları da sömestr tatili bitene kadar burada yayınlanmış olacak. Her neyse, biz ana konumuza geri dönelim. Öncelikle neden bu kütüphaneyi diğerlerinden daha çok sevdiğimi anlatayım. Aslında birden fazla sebep var ancak sanırım en baskın olanı neredeyse bir milyon eserle en büyük arşive ev sahipliği yapması ( evet, yanlış okumadınız ). Son yüzyılda, hatta daha da eskiden beri Türkiye toprakları içerisinde yayınlanmış her kitap, gazete, dergi, aklınıza yazılı kaynak olarak ne geliyorsa hepsi elinizin altında. İşte bunu kavramanın zorluğu bile bir ayrı hoş geliyor insana. Bir başka sebep olarak aklıma bu kütüphaneyi projeye katıla
Devamı