Yolculuklar Ve En Büyük Ödül

Merhaba, yine bir blog yazısıyla karşınızdayım. Bugün, sizlere yolculuk konusundan bahsetmek istiyorum. Benim aklıma yolculuk denince ilk memleketim Mersin gelir, sebebini yazının sonuna doğru açıklayacağım. Şimdi sadece kısa ve spesifik bilgileri vermek istiyorum. Mersin, yani en azından çoğu gidişimde konakladığım bölgesi, okulumuz St. Joseph Lisesi'nden tam olarak 939 km uzaklıktadır, arabayla gidildiği takdirde. Zaten en büyük zevklerimin arabalar ve hız olduğu düşünülürse, çoğunlukla arabayı tercih etmem normaldir sanırım, senede en az iki kere yaptığım Mersin yolculuklarımda. Aslında, bu benim için bir bakıma ödül. Başarılı geçirdiğim bir okul döneminin arkasından ebeveynlerimden gelecek bir ödül beklerim ki benim en çok sevdiğim ödül tipi yolculuktur. Genelde sınav haftalarından önceki hafta sonlarında şehrin banliyölerine kısa yolculuklar yaparız, 100-150 km uzağa. Bunlar, bana çok ciddi miktarda moral verir. Çünkü, babam bana bu kısa yolculukları en az uzun olanlar kadar eğlenceli kılmak için bir takım adrenalin verici manevralara başvurur. Bu kimi zaman yanlama, kimi zaman yolculuğu seri şekilde yapma, kimi zaman da yolda makas atma olarak gerçekleşir. Kişisel favorim sonuncudur, bir araba severi mutlu etmek için kullanabileceğiniz en etkili numaradır, özellikle ortama uygun bir müzik eşlik ediyorsa. Sınav haftası geçip notlar öğrenilince de, aynı mesafede bir ödül yolculuğu gerçekleştirilir. Ancak bu fazla adrenalin içermez, gezi odaklıdır. Bu ikili yolculuk zincirlerine bir örnek verecek olursam, bir önceki yazımda değindiğim Kartepe yolculuğunu gösterebilirim. Her ne kadar orada sadece ikinci yolculuktan bahsetsem de, o yolculuktan önce bir tane daha yapmıştık, yine Kartepe'ye. Dönüşümüz, üç adrenalin kaynağının karışımı olmuştu. O yolculuğu düşününce bile yüzüme bir gülümseme gelmesine engel olamıyorum. Şimdi gelelim Mersin yolcuklarına. Bu, benim için en büyük ödüldür. Başarılı olduğum sürece, maddi veya manevi bir sıkıntı çıkmadığı takdirde, yaz ve sömestir tatillerinde arabayla yapılması zorunludur. Bu zamanlar dışında da yapılabilir tabii ki ek yolculuklar. İşte benim yolculuklarım böyledir. Kanımca, bu sistem benim başarılı olmama da yardımcı olur.

                                  Makas:
Yanlama:

Seri Yolculuk (Hız):

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tarihi Binasında Özgen Berkol Doğan Kütüphanesi

Resim
Merhabalar, bugün sırada bir kütüphane daha var size anlatmak istediğim, bir ziyarete değer olduğunu düşündüğüm. Kadıköy'de bulunan ve okulumuz İstanbul Saint-Joseph Lisesi'ne kelimenin tam anlamıyla "üç adım" mesafede olan Özgen Berkol Doğan Kütüphanesi, bilimkurgu yayınları üzerine yoğunlaşan bir arşive sahip olmakla birlikte bünyesinde edebiyat ve dil bilimi kitapları da bulunduruyor. Çok katlı, tarihi ve ahşaptan yapılma bir binayı kendine ev edinen bu kütüphanenin hikayesi, kanımca arşivindeki kitapların çoğundan daha ilgi çekici (ki düşünün, bir bilimkurgu kütüphanesinden bahsediyoruz, en ilgi çekici eserlerin verilmiş olduğu dal bu!). Söz konusu kütüphane, Türkiye'nin görmüş olduğu en genç ve en parlak bilim adamlarından birinin üzerine isimlendirilmiş. Öyle ki, kendisi CERN'e, tabiri caiz ise bilimin Kabe'sine gitmeye, orada eğitim görmeye hak kazanmıştı. Ancak oradaki eğitimini bitirme fırsatına hiç sahip olamadı. 2007 yılında Isparta Süleyman D
Devamı

İstanbul Boğazı Kıyısından Eleştirel Bir Yazı

Resim
Merhabalar herkese, bu yazımı size İstanbul Boğazı kıyısındaki bir apartmandan yazıyorum. Buraya misafirliğe geldim, ailemin Mersin'den eski arkadaşlarıyla bir buluşma bu, ayda bir dönüşümlü olarak "Ocakbaşı" adı altında yapılıyor. Her ay bir başka kişinin evinde toplanılıyor. Bu gruptaki insanlar yıllar önce Mersin'deki bir Rotary kulübünden arkadaşlar, yani çoğu. Açıkçası seneler geçtikçe sayı azaldı. Hala bu buluşmalara katılmayı çok seviyorum, ama eskiden aldığım zevki artık bulamıyorum, hiç yaşıtım ya da en azından 25 yaşının altında insan yok. Pardon, bir kişi var, o da 6 yaşında. Neyse, bu detayları yazıyı okuyan sizlerin atmosferi aşağı yukarı anlayabilmesi için verdim. Yazımı şu manzara üzerinden devam ettirmek istiyorum, onun insanın ağzını açık bırakacak derecedeki güzelliğinden bahsetmek istiyorum.                                                                                                       Tek kelimeyle nefes kesici, değil mi? Gerçekten öyle. Bö
Devamı

Milyonluk Arşiviyle Beyazıt Kütüphanesi, İstanbul'un Bilinmeyen Hazinesi

Yeniden merhaba! Artık bu bloğun oluşturulmasının asıl amacı olan kütüphane projesinin kütüphanelerle ilgili ilk yazısını yazmanın vakti geldi. Bu ilk yazım şu ana kadar gezdiğim dört kütüphaneden en beğendiğim hakkında olacak: "Beyazıt Kütüphanesi". Gezdiğim diğer kütüphaneler ise Kadıköy, Özgen Berkol Doğan ve Fransız Sarayı kütüphaneleri. Onların yazıları da sömestr tatili bitene kadar burada yayınlanmış olacak. Her neyse, biz ana konumuza geri dönelim. Öncelikle neden bu kütüphaneyi diğerlerinden daha çok sevdiğimi anlatayım. Aslında birden fazla sebep var ancak sanırım en baskın olanı neredeyse bir milyon eserle en büyük arşive ev sahipliği yapması ( evet, yanlış okumadınız ). Son yüzyılda, hatta daha da eskiden beri Türkiye toprakları içerisinde yayınlanmış her kitap, gazete, dergi, aklınıza yazılı kaynak olarak ne geliyorsa hepsi elinizin altında. İşte bunu kavramanın zorluğu bile bir ayrı hoş geliyor insana. Bir başka sebep olarak aklıma bu kütüphaneyi projeye katıla
Devamı